Nietolerancja pokarmowa u 45% populacji objawia się ze strony układu trawiennego.

Niespełna połowa ludzkości doświadcza skutków nietolerancji pokarmowej jako zaburzenia funkcji układu pokarmowego. Skąd tak wysoka liczba skoro problem nie jest powszechnie znany? Symptomy nietolerancji zazwyczaj występują kilka godzin, a nawet kilka dni po zjedzeniu nietolerowanego przez nasz organizm pokarmu. Trudno więc stwierdzić, który posiłek wywołał objawy i często przypisujemy je innym schorzeniom. Bo kto podejrzewa, że wieczorne biegunki mogą być wynikiem porannej szklanki mleka? Nie jesteśmy świadomi, że problem dotyczy również nas, a na prawidłową diagnozę bez pomocy specjalisty możemy czekać nawet kilka lat. Szczególne trudności wynikają z tego, że objawy poza opóźnionym występowaniem mają również różny, trudny do zdiagnozowania charakter obejmujący także inne układy organizmu. Zdarza się, że choć podejrzewamy u siebie nadwrażliwość na pokarmy, niewiele robimy aby wykluczyć ich przyczynę, a to już niestety krótka droga do katastrofy.  

Nadwrażliwość na pokarmy – z czego wynika?

Pokarm trafia do żołądka, następnie do jelit i co dalej? Właśnie w jelitach układ odpornościowy rozpoznaje składniki pożywienia. Te korzystne i niezbędne trafiają do organizmu, a te szkodliwe dla ciała uruchamiają układ immunologiczny do walki i powinny zostać wydalone. Zdarza się jednak, że w wyniku np. stresu, czy żywności przepełnionej substancjami chemicznymi funkcje jelit są zaburzone. Osłabienie naturalnej bariery układu odpornościowego skutkuje przedostaniem się substancji niekorzystnych do organizmu i wywołaniem nietolerancji pokarmowej. Produkty niekorzystne w tym przypadku nie oznaczają ,,złych” dla każdego. Jest to indywidualna wrażliwość organizmu na dany pokarm, która skłania układ odpornościowy do zwiększonej reakcji.

Skutki nietolerancji pokarmowej – od żołądka do poważnych chorób ogólnoustrojowych.

Chociaż mogłoby się wydawać, że problemy z nadwrażliwością na pokarmy obejmują jedynie układ trawienny, w rzeczywistości przenoszą się na inne części organizmu. To co jemy, ma wpływ na całe nasze ciało. Pojedyncze objawy nietolerancji pokarmowej nie są groźne, ale na pewno obniżają jakość życia. Jednak bez odpowiedniej diagnozy długotrwała nietolerancja pokarmowa może w konsekwencji doprowadzić nas do groźnych chorób obejmujących cały organizm.    

• Żołądek – pierwsze objawy nadwrażliwości na ciężkostrawne dla naszego organizmu pokarmy występują najczęściej ze strony przewodu pokarmowego. Dokuczają nam wzdęcia, skurcze brzucha, zaparcia lub biegunki. Nudności mogą się nasilać i przechodzić w wymioty. Podrażnienie skutkuje stanami zapalnymi (np. zespół Leśniowskiego-Crohna) oraz może wywołać zespół jelita drażliwego, czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego.       
• Skóra – w wyniku nietolerancji pokarmowej często niekorzystnym zmianom ulega nasza skóra. Od suchości powodującej świąd, przez trądzik i wypryski po atopowe zapalenie skóry, egzemę i łuszczycę. Skóra może tracić elastyczność, a zmarszczki pojawiać się zbyt wcześnie.
• Układ oddechowy – mogą pojawić się niepokojące objawy ze strony układu oddechowego jak częsty katar, infekcje, zapalenia zatok i oskrzeli, astma.
• Układ hormonalny – nieleczona nadwrażliwość na pokarmy zakłóca procesy przemiany materii i gospodarkę hormonalną w organizmie. Przyczynia się to do występowania chorób takich jak: otyłość, gromadzenie tłuszczu w wątrobie, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, problemy z płodnością i utrzymaniem ciąży, hiperprolaktynemia, zespół napięcia przedmiesiączkowego, choroby tarczycy, zaburzenia wydzielania hormonów nadnerczy (hiperkortyzolemia).        
• Układ nerwowy – stany zapalne wywołane przez nadwrażliwość na pokarmy zaburzają komunikację między jelitem, a mózgiem, co może skutkować objawami takimi jak: bóle głowy (nawet silne migreny), przewlekłe zmęczenie, trudności ze snem i koncentracją, a nawet depresja, autyzm, zespół nadpobudliwości ruchowej nazywany ADHD.
• Układ odpornościowy – zaburzenia naturalnych procesów w jelitach prowadzą do osłabienia układu odpornościowego i jego nieprawidłowej, nadmiernej reakcji. Skutkiem mogą być choroby autoimmunologiczne takie jak: reumatoidalne zapalenie stawów, wrzodziejące zapalnie jelita grubego, celiakia, łuszczyca, cukrzyca, choroba Leśniowskiego-Crohna.